 |
| [Klik op de foto voor meer foto's] |
Het ontbijt is weer hetzelfde. De groep studenten is net vertrokken, dus het iets is rustiger dan gisteren.
We vertrekken om 8u30 naar een slot canyon. Daarvoor moeten we een uur door wildernis lopen via coördinaten. Er is geen pad. De gsm wijst ons goed de weg, maar ik vind het lastig stappen. Na 30 minuten blijkt het ook nog eens op en af te gaan, zoals duinen. Ik reken uit hoe lang we zo nog moeten wandelen, want we zijn pas op 1/3. We besluiten om maar terug te keren. Het is wat het is. Luc ziet alles zitten, maar hij zit met mij opgescheept :) Ik was al 3 keer blijven hangen met mijn voet en dan word ik altijd bang dat er iets zal gebeuren.
Na een uur zijn we terug bij de auto. We zouden er dus zeker 4 uur over gedaan hebben in totaal. Op de terugweg zien we heel veel buggy's die via een zandpad naar de canyon rijden. Ik troost me maar met de gedachte dat het er waarschijnlijk toch heel druk was geweest.
We zetten de gps weer op Bryce Canyon om daar een wandeling te maken tussen de pilaren. Dat konden we voorheen niet doen omdat het toen regende.
Het was weer niet zo druk bij de ingang en we waren al snel bij het vertrekpunt van de Navajo trail. We aten alvast een yoghurtje, dan moesten die niet mee. De trail gingen we combineren met de Queen's Garden om zo de hele tijd tussen de rotsen beneden te lopen. Vol goede moed begonnen we af te dalen. Al snel bleek het pad een modderige brij te zijn. We probeerden toch wat verder te komen. Maar mensen die uit de andere richting kwamen zeiden allemaal dat het enkel erger werd en de kans dat we zouden vallen erg groot was. Op het punt gekomen waar de weg zigzag naar beneden gaat, zagen we inderdaad de mensen die afdaalden, zoals ons dus, uitglijden en zich vasthouden aan wat ze maar konden. Nee, dat gingen we toch maar niet doen. We maakten dus rechtsomkeer en naar boven door de modder ging gelukkig veel vlotter. We hadden hem beter in tegenovergestelde richting gedaan, maar dat konden we niet weten. We aten elk een halve wafel op met zicht op dit enorme natuurverschijnsel. De fleece ging alweer uit ook.
We reden nog naar de viewpoints die we gisteren niet meer gedaan hadden omdat ze in de buurt liggen. Die bleken heel populair want we moesten 25 minuten wachten bij Bryce Point vooraleer er een parking vrijkwam voor ons. Het zicht daar op het amphiteather was wel fenomenaal! We zijn niet zeker of we dit punt met de kinderen bezocht hebben. Maar dit is wel zoals je Bryce op alle foto's ziet. Op een deeltje lag nog sneeuw, dat gaf wel een apart beeld. De zon scheen, geen wolkje aan de lucht, dat maakte ook veel verschil.
We genoten even van al dit moois en namen alles goed in ons op.
Bij inspiration point lag er op het stijgende pad nog sneeuw die aan het smelten was dus het was moeilijk om daar te stappen. Gevolg: natte skechers. We hadden onze wandelschoenen uitgedaan in de auto omdat ze vol modder hangen. Maar droogt wel snel hopelijk.
Het was nog maar 15u toen we alles gezien hadden, dus besloten we om een slot canyon te bezoeken die we geschrapt hadden van de planning.
Het werd volgens de omschrijving weer een avontuur om de ingang te vinden, zonder een echt pad er naartoe, maar het was deze keer maar 0,5 mile ver.
Toen we toekwamen zagen we dat er net een nieuwe weg aangelegd was, dus geen zandweg meer. En het pad naar de canyon was redelijk makkelijk te vinden. Het was wel lopen in het mulle zand door een wash, en in de zon was dat toch best hard labeur. De canyon zelf was werkelijk prachtig! De zon scheen af en toe naar binnen. We waren er helemaal alleen, dus dat was makkelijk om foto's te maken. Hij is best kort, maar zeker de moeite om te wandelen als je in de buurt van Kanab bent.
We reden weer richting hotel en zochten in de supermarkt naar broodjes voor de komende dagen. We kochten Chinese noodles met groenten die we in de kamer konden opwarmen. Dan moesten we daarna niet meer weg.
Na 4 dagen vertrekken we morgen naar de volgende bestemming, dus er moet weer het een en ander ingepakt worden.
Oh ja, voor we bij het hotel toekwamen, zagen we aan de overkant het Hollywood Museum liggen. Dat deden we vroeger met de kinderen ook! Het was nog steeds gratis, dus ook daar zijn we nog even doorgelopen. Er staan filmsets uit oude westerns, maar in sommige hebben bv wel Kiefer Sutherland of Anthony Hopkins mee gespeeld. We trokken wat foto's zoals we ons herinneren dat we er ook hebben van 14 jaar geleden. Benieuwd om de verandering te zien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten