 |
| [Klik op de foto voor meer foto's] |
Gisterenavond hebben we nog veel van Vegas gezien.
We hadden gevonden dat er een Mexicaan was tov het hotel, in Planet Hollywood nl. Na een beetje zoeken, want hij bleek in het casino te zitten, kregen we direct een tafeltje. Ze hadden zelfs keuze uit vegetarische gerechten. Finally! We kozen uiteindelijk allebei voor hetzelfde, de enchilladas met groenten en bruine rijst erbij.
We dronken een cocktail erbij. Op deze reis, want wat is ze mooi geweest, en eigenlijk pas als extraatje erbij gekomen. We werden snel bediend, maar ze waren mijn saus vergeten. Geen probleem, ik kreeg ze in een potje erbij. Dat was eigenlijk nog makkelijker, kon ik er op doen zoveel als ik wilde. Luc had de pittige saus ook erbij, maar proefde zoals gewoonlijk niet veel verschil.
Nadien wandelden we richting the Sphere. Hier heeft U2 zo lang opgetreden en wat hadden we die daar graag gezien. Ja, vasthangen aan schoolvakanties heeft zo zijn nadelen ook. Onderweg, kwamen we veel nieuwe kleine winkeltjes tegen. Een soort dorpje. Ik zocht nog naar een nieuwe muismat, maar die worden blijkbaar niet meer gemaakt. Alles is touchscreen mam. Ja, ik werk thuis toch graag met een muis, maar goed. We worden oud zeker. We passeerden de gekste winkeltjes: een smiley museum, een winkel waar mensen met darmpjes in hun oren zaten die verbonden waren met gekleurde flesjes (What the hell is this?), en uiteindelijk het reuzenrad. 1 ritje kost 68$ en je zit niet eens alleen in een bol. Daaag, dan gingen we niet doen. Het was wel mooi verlicht en van ver zie je het staan. We moesten daar voorbij en zagen al een stukje van de Sphere. Dat is een bol met het grootste digitale scherm ter wereld. Alles wordt op die bol geprojecteerd. Vanbuiten zag je ook zaken die steeds veranderden. We bleven er een tijdje naar kijken en foto's trekken. Het is echt wel een grote bol als je er zo dichtbij staat.
Luc had het idee om via het Venetian terug te keren. Via een parkeergarage probeerden we daar te geraken. Gelukkig hielp een man ons naar de directe verbinding tussen het hotel en de Sphere. Zo waren we toch ook weer bijna in de bol geweest. Via een eindeloos lange gang kwamen we eindelijk in het hotel. Overal stonden mensen met een bordje om de weg te wijzen naar de Sphere, ipv ze gewoon op te hangen. We liepen en liepen maar, wat een gigantisch hotel is dit toch. Uiteindelijk vonden we de Canal Shops waar ze met een gondel varen. Blijft leuk om te zien. Ook hier nergens geen muismat meer te krijgen. Via het casino wandelden we na een half uur denk ik pas buiten. Je zal hier maar logeren en met je bagage naar je kamer moeten. Het was nog altijd lekker warm buiten, maar wat een drukte op de Strip! Het was aanschuiven om vooruit te raken. We zagen ook nog de verlichte boten liggen bij Treasure Island en het vuur spuwen uit de vulkaan bij The Mirage. Allemaal fenomenaal toch wel. Bij het Bellagio bleven we even wachten op de fonteinen. Blijft ook schitterend om te zien.
Toen we tegen 22u eindelijk op de kamer waren, heb ik wat genomen tegen de pijn en ben op bed gaan liggen.
We hebben allebei goed geslapen, ontbeten in onze ruime living met tv op over de zaak OJ Simpson. Blijkbaar zou hij op aanraden van zijn advocaten zijn medicatie tegen artritis niet genomen hebben, waardoor hij niet in de handschoen paste die op de crime scène gevonden was. Dat sprak hem uiteindelijk vrij. Een heel gedoe hierover. De man is overleden nu. Ik zag de serie op Netflix erover, dus leuk tijdens het ontbijt op tv.
Ondertussen zitten we dus al een uur in de auto en hebben nog een uur te gaan. RaRa, wat wordt onze bestemming? Onze kinderen zeggen nu vast, oh nee, toch niet weer? Maar het is nu eenmaal ons lievelingspark: Death Valley. Daar zo dicht bij zijn en niet bezoeken deed toch wat pijn, dus op het einde hebben we beslist van we doen het gewoon erbij.
In Pahrump was het goedkoper om te tanken zei onze gasbuddy, dus hebben we daar de tank vol geladen. In DV tank je beter niet of je betaalt het dubbele. We schrobden onze ruiten ook weer eens volledig schoon, want die hingen vol vliegjes.
We reden Californië in, maar die hadden niet de moeite gedaan om een bord te zetten.
Badwater was onze eerste stopplaats. Het viel ons op dat het langs de weg ernaartoe overal al wit van het zout zag. Dat veranderde in water naargelang we onze bestemming naderden. Daar was het ons vooral voor te doen: kijken hoe de eindeloze zoutvlakte voor een deel onder water staat! En dat was zo! We vonden het een heel raar zicht. De heetste plaats op aarde is niet meer uitgedroogd. Ook zagen we voor de eerste keer op de rots het bord van sea level hangen, meer dan 80 m boven ons. Het was weeral aardig warm, maar toch nog te doen. We reden verder naar Artists Palette. Daar maakten we een wandeling tussen de gekleurde heuvels. Dat was echt weer prachtig! En heerlijk dat je hier nu gewoon in kan! In de zomer is het deur open, snel een foto en weer terug de airco in. Het was dikwijls steil omhoog en omlaag maar dat was het zeker waard. Het was weer genieten. Terug in de auto aten we een koek en deden al onze afval weg in de grote vuilbak die er stond.
Devils Golf Course was afgesloten. De weg zag er ook echt slecht uit.
We hadden nog een bestemming te gaan, Zabriskie point. Ook hier zouden we nu een wandeling maken die je in de zomer niet kan doen. Ipv van enkel bovenaan te kijken, zouden we tussen de gele rotsen lopen. Het was ondertussen 35 graden warm, dus we namen water en wat nootjes mee voor onderweg. De Badlands trail begon redelijk saai vond ik en we moesten de hele tijd door een brede zwarte wash lopen vol steentjes. Dat liep niet zo gemakkelijk en het was reeds hetzelfde zicht. Toen we ongeveer in de helft waren veranderde dit. Ons pad werd ook gelig, net zoals de rotsen en je had nu goed het gevoel er helemaal middenin te staan. Alleen was het bloedheet om te wandelen. Op de koop toe ging het pad dan ook nog omhoog, hup, zo'n berg op. Daar moesten we dan via een kleine paadje op de kam lopen. Voor mensen met hoogtevrees zoals ik is dat niet zo evident. De warmte speelde me ook parten en het werd me wat teveel. Ik heb me gewoon neer gezet om te rusten. Schaduw was nergens te bespeuren, het was echt heel erg lastig. Maar stapsgewijs gingen we verder. Af en toe drinken, wat nootjes eten, we kwamen er wel. Toen we weer afgedaald waren, moesten we het eerste stukje dezelfde weg terug lopen, dus weer door de wash. Op het einde nog een pittige klim om uit de diepte te raken en waren weer bij de auto. We hebben echt prachtige panorama's gezien en ik ben erg trots dat we de wandeling volledig gewandeld hebben, maar ik was echt compleet op nadien. Best confronterend. Ik nam wat medicijnen in de auto, terwijl Luc nog eens het viewpoint opklom. Maar ik bleef in de airco in de auto wachten. Ik had het vroeger al eens gezien. Hij had alles gefilmd voor mij, dus ik kon het nog eens herbeleven. Erg lief!
We maakten op de terugweg naar het hotel nog een stop bij Ash Meadows. Daar kun je zeldzame visjes zien in een grot in de diepte. We hebben erg gezocht en met de telelens gekeken, maar we zagen enkel wat water bewegen, niet echt visjes. Misschien waren ze allemaal in de grot zelf.
Toen we in Pahrump waren, kwamen we eindelijk onze eerste Starbucks tegen van de reis! Dus we trakteerden onszelf. Ik nam heerlijke mango limonade en Luc een frappucino koffie. We checkten in voor onze vlucht, want ik kreeg berichten van Air Canada dat het tijd was.
Bij de Walmart ernaast kochten we elk weer een vegetarische bowl, een laatste keer een taartje als dessert en een klein flesje wijn voor bij het eten.
Net voor Las Vegas tankten we nog een keer vol. Wat is het hier duur: 4,45/g!
We aten alles smakelijk op en daarna moesten de valiezen weer wat herschikt worden en medicijnen en documenten in de rugzak gestoken worden.
We keken nog naar een serie en toen was het bedtijd. Morgen ontbijten en dan vertrekken naar de luchthaven. Het is goed geweest na 14 dagen. We hebben ons Luisje en Marie-Laure ook wel gemist. Ik zal blij zijn hen een dikke knuffel te kunnen geven!
We hebben een fantastische reis gehad en genoten van al dat natuurschoon hier. Nu thuis even bekomen en dan uitkijken naar juli voor de volgende reis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten