We stopten eerst nog bij de lokale supermarkt, want we waren allebei al wat verbrand in ons gezicht en hadden geen zonnecrème bij. Niet gedacht dat dat nodig ging zijn bij minder dan 20 graden 😊
Daarna tankten we ook nog even bij want we rijden naar onbekender gebied. We tankten 14,75 gallon voor 58 dollar. Een grote auto, maar hij verbruikt dan ook meer.
Na een klein uurtje kwamen we aan bij onze eerste bestemming voor vandaag: de toadstool hoodoos. Een wandeling van 20 minuten door prachtige landschappen leidde ons er naartoe. Tien jaar geleden waren we hier ook net voor ik geopereerd moest worden. Ik herinner het me vaag. Dit keer vlotte het wel en de meeste mensen bleven rechts kijken naar de kleine hoodoos, maar we hadden gelezen dat er de bocht om de mooiste zich aan de linkerkant bevonden. En daar stonden ze dan: witte pilaren met een bruin dakje. Net alsof dat er manueel opgelegd was. Ze stonden nog wel in de schaduw, maar ze bleven even mooi. We hadden ze ook helemaal voor ons alleen, dat was een dikke meevaller. We konden naar hartelust foto's nemen. Toch echt wonderbaarlijk dat hier zomaar enkele van deze zuilen staan en even verder dan niet meer. We wandelden ook nog naar de grotere hoodoos waar wel veel mensen waren, maar die konden niet tippen aan wat wij gezien hebben. Wel een beetje een raar gevoel om hier weer te staan.
De terugweg verliep weer sneller dan de heenweg zoals gewoonlijk het geval is.
We dronken wat water en vertrokken aan de lange tocht naar Monument Valley. Dat stond oorspronkelijk niet op de planning, maar aangezien we sommige zaken niet konden bezoeken owv de slechte road conditions, gaan we hier nog eens een rondje rijden. We reden onderweg door Page: wat is dat een grote stad geworden! De Glen Canyon dam is nog steeds spectaculair diep.
Onderweg wordt het uur ook een paar keer terug en weer vooruit gezet. De Indianen doen niet mee met zomeruur, dus iedere keer als je over hun gebied rijdt, verspringt het.
Bij Monument Valley was het even aanschuiven voor we binnen konden. we moesten 8$ pp betalen en konden beginnen aan de loop. We trokken eerst wat foto's van de eerste 3 mesa's. Er hangt een grote foto van aan de muur bij ons, dus die kenden we goed! We merkten al snel dat er een felle wind stond ook.
De weg was nog slechter dan vroeger, maar toen reden we met een Minivan, dus dat moest wel goed komen. We stopten geregeld om foto's te maken. Het blijft toch overweldigend hoe dit hier tot stand is gekomen. De oranje kleuren staken fel af tegen de hemelsblauwe lucht. Soms moesten we even wachten omdat de wind te fel was en teveel zand blies. De ene keer herkende ik een kameel, terwijl Luc het eerder een nijlpaard vond. Echt grappig hoe andere vormen we soms herkenden. We reden er ongeveer 2 uur op. Het was de bedoeling een kleine trail naar de eerste mesa te maken, maar dat ging niet door owv de wind. Het zand blies echt in je gezicht en deed zelfs pijn.
De volgende stop was het Forrest Gump punt. Hier trokken we de bekende foto die je in alle blaadjes ziet van Monument Valley, gezien van op de weg. We waren niet de enigen die dat deden, het was wachten op elkaar om een foto te kunnen nemen.
Vandaar reden we in een half uurtje naar de laatste stopplaats vandaag, Goosenecks State Park. Hier kan je 2 opeenvolgende bochten in de San Juan rivier zien 1100 feest in de diepte. Ipv van een hoefijzer zijn het er twee direct na elkaar, toch heel imposant. De rivier zag mooi blauwgroen. Meestal zien we hier bruine rivieren, maar dat komt misschien door het seizoen. Het was in elk geval erg mooi. Het was de 5$ wel waard.
Nadien zetten we koers naar het hotel. Dat is een schattig klein hotelletje zonder lift helaas, maar mét terras en uitzicht op de bergen!
We aperitieven dan ook in het zonnetje, waar ik nu de blog verder afwerk. Echt zalig!
We bekijken de planning voor morgen en hebben alvast een alternatief klaar ook.
We zitten hier in een klein gehucht, dus het enige dat we kunnen eten als vegetariërs is afhaalpizza. Dat opeten op terras is echter geen straf.
Hopelijk wordt morgen een even leuke dag als vandaag!
Na een klein uurtje kwamen we aan bij onze eerste bestemming voor vandaag: de toadstool hoodoos. Een wandeling van 20 minuten door prachtige landschappen leidde ons er naartoe. Tien jaar geleden waren we hier ook net voor ik geopereerd moest worden. Ik herinner het me vaag. Dit keer vlotte het wel en de meeste mensen bleven rechts kijken naar de kleine hoodoos, maar we hadden gelezen dat er de bocht om de mooiste zich aan de linkerkant bevonden. En daar stonden ze dan: witte pilaren met een bruin dakje. Net alsof dat er manueel opgelegd was. Ze stonden nog wel in de schaduw, maar ze bleven even mooi. We hadden ze ook helemaal voor ons alleen, dat was een dikke meevaller. We konden naar hartelust foto's nemen. Toch echt wonderbaarlijk dat hier zomaar enkele van deze zuilen staan en even verder dan niet meer. We wandelden ook nog naar de grotere hoodoos waar wel veel mensen waren, maar die konden niet tippen aan wat wij gezien hebben. Wel een beetje een raar gevoel om hier weer te staan.
De terugweg verliep weer sneller dan de heenweg zoals gewoonlijk het geval is.
We dronken wat water en vertrokken aan de lange tocht naar Monument Valley. Dat stond oorspronkelijk niet op de planning, maar aangezien we sommige zaken niet konden bezoeken owv de slechte road conditions, gaan we hier nog eens een rondje rijden. We reden onderweg door Page: wat is dat een grote stad geworden! De Glen Canyon dam is nog steeds spectaculair diep.
Onderweg wordt het uur ook een paar keer terug en weer vooruit gezet. De Indianen doen niet mee met zomeruur, dus iedere keer als je over hun gebied rijdt, verspringt het.
Bij Monument Valley was het even aanschuiven voor we binnen konden. we moesten 8$ pp betalen en konden beginnen aan de loop. We trokken eerst wat foto's van de eerste 3 mesa's. Er hangt een grote foto van aan de muur bij ons, dus die kenden we goed! We merkten al snel dat er een felle wind stond ook.
De weg was nog slechter dan vroeger, maar toen reden we met een Minivan, dus dat moest wel goed komen. We stopten geregeld om foto's te maken. Het blijft toch overweldigend hoe dit hier tot stand is gekomen. De oranje kleuren staken fel af tegen de hemelsblauwe lucht. Soms moesten we even wachten omdat de wind te fel was en teveel zand blies. De ene keer herkende ik een kameel, terwijl Luc het eerder een nijlpaard vond. Echt grappig hoe andere vormen we soms herkenden. We reden er ongeveer 2 uur op. Het was de bedoeling een kleine trail naar de eerste mesa te maken, maar dat ging niet door owv de wind. Het zand blies echt in je gezicht en deed zelfs pijn.
De volgende stop was het Forrest Gump punt. Hier trokken we de bekende foto die je in alle blaadjes ziet van Monument Valley, gezien van op de weg. We waren niet de enigen die dat deden, het was wachten op elkaar om een foto te kunnen nemen.
Vandaar reden we in een half uurtje naar de laatste stopplaats vandaag, Goosenecks State Park. Hier kan je 2 opeenvolgende bochten in de San Juan rivier zien 1100 feest in de diepte. Ipv van een hoefijzer zijn het er twee direct na elkaar, toch heel imposant. De rivier zag mooi blauwgroen. Meestal zien we hier bruine rivieren, maar dat komt misschien door het seizoen. Het was in elk geval erg mooi. Het was de 5$ wel waard.
Nadien zetten we koers naar het hotel. Dat is een schattig klein hotelletje zonder lift helaas, maar mét terras en uitzicht op de bergen!
We aperitieven dan ook in het zonnetje, waar ik nu de blog verder afwerk. Echt zalig!
We bekijken de planning voor morgen en hebben alvast een alternatief klaar ook.
We zitten hier in een klein gehucht, dus het enige dat we kunnen eten als vegetariërs is afhaalpizza. Dat opeten op terras is echter geen straf.
Hopelijk wordt morgen een even leuke dag als vandaag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten